Netjes in het ritme van een nieuw school- en werkjaar was er ook onze startviering en parochiefeest.

Eerst iets over die gezamenlijke gezinsviering van half 11.
We vierden vanuit het evangelie van die dag: “Wie zegt gij dat ik ben?” Liederen, gebeden, spontane interacties -het stond allemaal in het teken van dié vraag. En de vraag geldt zowel voor gezinnen die kwamen omdat we hen hadden uitgenodigd in het kader van eerste communie of jongerenzegening of vormsel, als voor parochianen die Hem al zo lang kennen of zoeken te kennen.

Na de viering was ons lied nog niet uitgezongen. Er volgde een barbeque op domein Begonia. En met het koor ‘Ic jeune mie daarin’ kreeg ook de namiddag invulling. Het koor zorgde voor samenzang van gekende liederen, en dat werd onderbroken door opdrachten, door nog een verrassing voor het 40 jaar priesterschap van pastoor Piet, én door een onverwacht maar ontroerend zangmoment van de Oekraïense Svitlana en haar zoon.

Dankjewel aan ieder die deze dag tot een feest maakte, en aan ieder die parochie mee mogelijk maakt.
En nu weer verder. Vol van hoop.