Gezinsviering Kerstdag

In het kerstverhaal was er “geen plaats”. Tegenwoordig is het ook meestal “geen tijd”. Maar kijk, blijkbaar hebben met Kerstmis heel wat mensen wél tijd gevonden om stil te staan bij die kribbe en die vredevolle erfenis. We vierden met velen kerstavond in Zevergem, en de ochtend van kerstdag was er een viering in Latem (met koor Gregorius). Om 11u was er dan de gezinsviering in De Pinte. Voor die viering leunden we terug op het gelegenheidskoor en deze keer betekende dat zelfs een vijftigtal zangers van een beetje overal, en van een beetje alle generaties. Aan jonge gezinnen was gevraagd om het ‘kindeke Jezus’ van in de kerststal thuis mee te brengen naar de viering. We zegenen namelijk zoveel (boekentassen, mastellen, paarden). dus waarom niet het beeld van datgene wat -of beter: Diegene die- het eigenlijke cadeau is zegenen.
En zegenen is altijd wederkerig. We vroegen dus ook om zegen...

Dankjulliewel aan ieder die van waar ook gekomen is. En als we aan hun aantallen denken, dan een ontroerde dankjewel aan de kerkversierders, de boekjesvouwers, de herbergiers van onze kerstherberg dit jaar, de engelen van zangers en muzikanten, en al die andere soorten van herders het hele jaar door die temidden het wreedste van de mensheid, ook het schoonste van de mensheid aan het licht brengen. Kerstmis kent veel vertalingen, en mag ons het komende jaar weer tot liefde wekken.

Hieronder foto’s uit de gezinsviering.