Bij de start van de ‘Week van gebed voor eenheid van christenen’ richten we sedert een drietal jaar een Taizéviering in. Deze keer ging de viering door in Zevergem op zaterdagavond 18 januari.
Veerle schreef over deze viering een artikel voor het parochieblad, en zegt daarin ondermeer: "De Taizéviering was een diep ontroerende ervaring. De combinatie van meditatieve stilte en het gezamenlijk gezang creëerde een gevoel van eenheid en verbondenheid onder de aanwezigen. De teksten van de liederen waren eenvoudig en herhalend, wat hielp om een contemplatieve en reflectieve sfeer te scheppen. Muzikanten brachten telkens een variërende begeleiding. Tijdens een beweging noteerden velen wat hen hoop gaf. Die boodschappen werden verzameld aan het anker van hoop*. Een schoon moment dat toekomst en vreugde geeft." Veerle besluit: "Inspirerend was het om jong en oud verenigd te zien in deze Taizéviering die rust en vrede uitstraalde. Een warme viering die ons samenbracht rond éénzelfde geloof."
We mochten inderdaad in deze verstillende, oecumenische gebedsdienst ook veel jongeren onthalen die zich hebben ingeschreven voor het vormsel of de jongerenzegening. De Taizéviering bleek voor menigeen een heilzame halte op die estafette van hoop die het leven bedoeld is te zijn...

(*) Zoals je ziet en leest: het rondreizend anker van ons dekenaat kwam voor een eerste keer stil te liggen op onze parochie. Tijdens dit jubeljaar van de hoop zal je dat anker nog wel hier en daar zien opduiken.