In een wereld die dat soms niet is, heerst in een Taizéviering een verstillende, biddende, verbindende sfeer. Kaarslicht, stiltes, en eenvoudige liederen die repetitief gezongen worden bevorderen die gemeenschappelijke ervaring.
Zo vierden we zaterdagavond 13 januari in Deurle.

Veerle schrijft er over in het parochieblad: “Net zoals de liederen waren ook de gebeden concreet en eenvoudig. Het thema was zorg dragen voor, aansluitend bij het verhaal van de barmhartige Samaritaan. Vertrokken wordt vanuit de vraag wie is mijn naaste? Jezus antwoordt van wie, voor wie word en ben je naaste? Hij keert de vraag om. Naaste word je door naar anderen toe te gaan, hen te beluisteren, hun wonden te verzorgen, hen op te tillen, hen naar een herberg te brengen waar zorg wordt gegeven.“

In de gloed van die viering werd nog bijgepraat bij een warm glas, aangeboden vanuit onze werking vormselcatechese. Dank aan velen voor deze heilzame avond.