(foto’s onder de tekst)
We moeten met zo een 500 geweest zijn die ochtend, op Pinksteren. En van bij het begin was de zaligheid van die hoogdag te voelen. Mooi weer, goede sfeer, veel zangers van overal en muzikanten die vroeger komen, parkeerwachters en helpers om stoelen te plaatsen en om mensen van het woonzorgcentrum Scheldevelde te halen zodat ook zij er konden bij zijn. Zo vierden we gezamenlijk eucharistie in openlucht aan kasteel Scheldevelde.

In een kindvriendelijk moment werd (met een bal die rolt van M naar W) geduid hoe je naar Pinksteren kunt kijken: als “de bal die toen aan het rollen ging...” Namelijk: de leerlingen die niet langer Moedeloos waren maar Zijn verhaal begonnen vertellen en te doen -niet langer omdat ze Moeten, maar omdat ze Willen. Ze gingen van Machteloos naar Wij kunnen dat en Wij kunnen dat niet laten...

M

>>>

W

De homilie eindigde met de toelichting bij een voortaan bijkomend aspect van parochie zijn, nl. 'eindelevensgeprekken'. Al diegenen die de afgelopen tijd de opleiding daartoe hebben gevolgd bij Amfora vzw werden vervolgens gezonden en gezegend. Meer info over onze ‘Kruik vol leven’ vind je hier.

En: Sanne werd verrast, gevierd, bedankt voor haar 10 jaar pastor zijn op onze parochie. Daar had de parochieploeg ("achter gesloten ramen en deuren", "in den duik") voor gezorgd. Een ideale gelegenheid trouwens om de vele mensen die het -elk op hun manier- mogelijk maken om op die manier parochie te zijn in de wereld vandaag te bedanken.

Na de eucharistie was er -hoe kan het ook anders- een drink voor iedereen. Kortom: het pinksterde nogal.

Dank aan velen, en aan de fotografen Henk, Etienne, Ann, Marleen, Niels, Lucas die voor ondermeer deze foto's zorgden.