Alsof het nog maar 'daarnet' was dat die jongeren ten doop werden gehouden, nu -het eerste leren gehad en popelend om uit te vliegen- werd hen opnieuw een hand boven het hoofd gehouden, vernieuwden ze zelf hun doopbeloften en ontvingen ze dat zalvend gebaar dat doet blinken. En dat is goed. Want een mens hoopt levenslang op een teken. Een teken nu en dan. Om te weten en te voelen dat het hem goed mag gaan, en hij opgenomen is in dat grote verhaal van Vader, Zoon en Heilige Geest.
Proficiat aan elk van hen, en aan de mensen die hen omringden.
Dank aan alle catechisten-wonderwijzers, aan kerkversierder Mieke en muzikant Ann, aan fotografen Tim en Bartel, en natuurlijk dank aan vormheer Orlando. Het was geestig.

Hieronder enkele sfeerbeelden vanuit elk van de vormselvieringen zaterdag 11 en zondag 12 mei.