Christus Koning. Een vreemd feest en een vreemde titel. Een koning zonder paleis, kroon, of land. Maar ànderen op de troon plaatsen, en alle andere dingen van de liefde -daarin spant Hij de kroon.
Levende tussen de mensen bracht Hij zo dezelfde goddelijke boodschap als stervend aan het kruis. Daarvan vierden we in de gezinsviering op 20 november.
Foto’s van Bartel en van Marleen vind je onderaan.
Sara, twintiger ondertussen, was er opnieuw bij en schreef dit na de viering:
"Naar jaarlijkse gewoonte werd Christus Koning opnieuw gevierd op de laatste zondag voor de advent. Een feest dat, als oud-chiroleidster, toch altijd wat nostalgisch aanvoelt. Een feest dat laat voelen waar het in het christendom, maar ook in een jeugdbeweging om gaat: dat ieder evenveel waard is. Een gebeuren waarbij er geen onderscheid gemaakt wordt tussen arm en rijk, jong en oud, sterk en zwak, denker en doener…
Het werd een viering waarin jong en oud samen aanwezig waren. Met 7 Jezusbeelden werd die ‘vreemde koning’ in het begin op een duidelijke, eenvoudige en bevattelijke manier voorgesteld. De viering werd afgesloten door de vormelingen die samen met hun ouders en tenslotte ook met de medeparochianen zongen over “The quest of the holy grail.” Dat is als een beloftelied waarbij we zeggen met ons leven te willen zoeken naar de heilige graal (die beker van het laatste avondmaal); en naar het volledige verhaal van die Christus; en dat verhaal ook samen en wereldwijd en onder Gods zegen aan het licht willen brengen.
Met deze waardevolle boodschap ging ieder met zijn eigen zoektocht, waarden en normen terug naar huis."
